Amsterdam --> Gent

HOE MELANIE EEN KAMER KREEG
of
RITJE IN EEN CAROUSSEL

een verhaal dat niet onverteld mag blijven, al lijkt het alweer lang geleden.

Dag 1 in Amsterdam: Melanie spoedt zich van hot naar her (en wordt meteen herinnerd aan kastjes en deuren in London).

Pas 's avonds gaat ze naar haar kamer toe - ze houdt haar hart vast -
haar dure kot is een container. Een van de vijfhonderd die daar in het noorden neergezet is. Net buiten de stad.


Iedereen een eigen hok - keuken - badkamer
Wit en kaal als je er binnenkomt.
Niemand praat tegen een andere hokbewoner

(Nu overdrijf ik wel een beetje - maar leuk is anders.)

Ze voelt er meteen niet-thuis.


Vrede nemen met de situatie lukt niet - ze probeert het, maar faalt meteen
De volgende dagen zijn een hel:
Melanie kan 's nachts niet slapen en tekent om de tijd te doden dan maar posters:
'Who wants to change his/her room with shared facilities for a room with private facilities?'
Ze doorkruist de stad en hangt ze overal op.
Geen resultaat voorlopig, dus gaat ze helemaal ten einde raad maar aan alle deuren kloppen van het huis waar ze het liefst wil wonen, Bijltjespad: 'Hi, I'm Judith, any chance you want to change rooms with a private room?' Geen succes - aanvankelijk - tot het moment waarop alle hoop verloren lijkt: Melanie ontmoet een meisje dat graag wil verhuizen!
:-) :-) :-)
maar niet naar Stavangerweg... ze wil naar Diemen.
:-( :-( :-(
De oplossing nog steeds veraf gaat Melanie maar weer naar huis (naar hok)
valt eindelijk in slaap
en krijgt plots 's nachts een sms'je van iemand die haar oproep heeft gezien wieweetwaar in town
nu nog in Diemen woont, maar graag wil ruilen voor Stavangerweg

pas 's ochtends dringt het tot haar door dat de oplossing er bijna is!

Het Masterplan is dit: een caroussel:

the girl van Bijltjespad verhuist naar Diemen
the girl van Diemen naar Stavangerweg
en Melanie verruilt haar dure hok voor Bijltjespad

Nooit eerder meegemaakt! zegt de huisvestingsvrouw.

Maar goed. Het moet allemaal heel vlug gaan dan, er wordt gepakt, gejuicht, gesprint.
Te nauwernood op tijd voor het tekenen van het contract.
Een vader wordt gebeld - die rijdt meteen van België naar Amsterdam, en helpt ze alle drie verhuizen.

Blij zijn ze alledrie, Claudia, Julia, en Melanie. Al is dat nogal zacht gezegd.

Maar goed, zo ging het dus,
zo belandde Melanie in Bijltjespad
om zich er meteen thuis te voelen.
...

Gent <--> Amsterdam

...
We waren even uitgeschreven
We hadden het te druk met veel te veel om op te noemen

maar hebben even geleden beslist
ons eindelijk weer wat in te schrijven

De situatie roept erom!
R&M zijn veel te ver van elkaar verwijderd,
en waarmee beter afstand overbruggen
dan met schrijven

We gaan elkaar dus blogposts schrijven!
Rosie als vanouds uit Gent
Melanie nu uit Amsterdam

Het lijkt erop dat onze blog weer een nieuw kleedje nodig heeft
of jurkje, zoals ze dat hier zeggen
In elk geval blijft PM véruit de beste jurkenfabriceerder!
We hopen dus...
PM?
...

T - pauze

Rosie en Melanie zijn even uitgeschreven. Letterloos.

Hoe dat komt? Ze hebben een T gecreëerd. Een T die aaneenhangt van stellingen, meningen, structuren, citaten, schrijftaal en woorden. Vooral woorden. Letters. Lettertjes.

Knetterende lettertjes. Betweterige lettertjes.
Uitputtend.

Gelukkig voor hen kennen ze een geletterde T.T. op wie ze altijd kunnen terugvallen bij chronische taalvermoeidheid.

Die T.T. gunnen ze jullie van harte, zodat er iets te lezen valt terwijl zij hun batterijen opladen.

Z

Ik was moe.
Ik kon geen letter meer zien.
Ik wilde ook geen letter meer zien.
Ik wilde alleen nog maar slapen, ergens achteraf,
onder een lege hemel
en in warm en ongeletterd gras.


En de z dan?
Welke z?
De z van zuiver, zinderend en zoen.


Ik zuchtte, ik was zó moe...
maar iemand draaide zich naar mij toe
en gaf mij een zuivere, een zinderende, een letterlijke zoen.


Waar is de a?

(Toon Tellegen)

Rosies waterige donderdagavond

Rosie zit op haar kot alleen. Helemaal natgeregend na de vioolles - heen én terug - echt geen weer om een hond door te jagen.

Normaal met haar geliefde een avond doorgebracht maar hij is er plots vandoor naar Engeland. Zomaar ineens onverwacht.

Het leven is aan de impulsieven. Met bijgevolg droeve lieven.

En nu luistert Rosie naar haar nieuwe (oude) plaat en naait letters op haar nieuwe kousen, opdat haar zusjes ze weer niet inpikken.

Ja de wereld is aan de pikkers. Met bijgevolg sokkenloze zusters.

O ja o ja.

De avond draait anders uit. Natgeregend tot op het vel, een uur bibberend les volgen, terug natgeregend worden, lastige chauffeurs, een plots vertrek naar Engeland.

Zielige druppelende koude donderdagavond.

En nu dus een kopje thee, sokken naaien en een plaatje.

Gezellig, gewoon in Gent.

R&M exclusive

Een voordeel aan gemaskerde bals: iedereen geraakt binnen. Zo ook Rosie en Melanie. Op het meest exclusieve gemaskerde bal van Gent.

Chez Mathieu: gouden ballonnen, champagne, bailey’s in Hoegaerden glazen, enorme kandelaars, cupcakes, vers exotisch fruit. À volonté – écht, grenzenverleggend à volonté.
Onidentificeerbare gulzigheid, een ander voordeel van maskers.

Het belangrijkste van de avond : het volk. Wadden vòlk! Kate Moss, Serena Vanderwoodsen, Blair Waldorf, Liv Tyler..
(In Gent?)

Gemaskerd plezier: dansen in de enorme balzaal (hoeveel balzalen herbergt Gent?), interessante gesprekken voeren met de incrowd (of niet?), kapsels versieren met gouden ballonnen (van wie?) en -stiekem- genieten van ontmaskerende momenten (aha!).

De tijd vloog.
Kate Moss en Liv Tyler namen hun fiets (een witte en een gele) en fietsten babbelend de vroege ochtend in. Richting NYC.
R&M namen hun persoonlijke limo naar huis.

Of niet?

Muziek is alles

Zondagavond concert. Enigmavariaties van Elgar. Dvorak’s celloconcerto.
We zijn allemaal in het zwart. In een blauwe zaal.
(We hadden evengoed groen kunnen dragen en spelen in een gouden zaal. De kleuren maken weinig verschil)

De concentratie. De onderlinge relaties. De jarenlange vriendschap.

De eerste violist knipoogt naar de knappe eerste celliste. T en T. Ze lachen.
Samenzweerders.


Samen groeten.

En dan ... de muziek.

Mooie T. Getalenteerde T.
Ze spelen hun solo schitterend.

We spelen allemaal met vuur. Geïnspireerd en geleid door de energierijke, gevoelige, schattige dirigent: ‘het interesseert me niet als iemand van jullie teleurgesteld is, moe, ziek, of boos. Op dit moment bouwen wij iets zo belangrijk, zo uniek, iets dat alleen nu bestaat’.

Hoe is het mogelijk? Zoveel stress, zoveel thesisgedachten, hersenspinsels, zoveel vragen over het komende jaar (wat? waar? hoe? waarom?), zoveel vragen tout-court. Ze verdwijnen.

Bij Dvorak. Bij Debussy. Bij Barber. Bij Mozart. Bij Bach.


Elke keer opnieuw de creatie. Elke keer subtiel anders.
En het gaat niet om het vergeten van minder leuke dingen. Dat is niet het doel.
Het gaat om het beleven. Om het moment. Om deze ene kans om nù te creëren. Om nu mee te voelen. Om de muziek.

Muziek is geluk, creativiteit, verdriet, melancholie, nostalgie, hoop, woede, forte, piano, stilte, rust, gewoel, con amore, tutti, solo, vivace, allegro, pianissississimo. Het moment. Het moment. Telkens het nu. Het nu.
En ook nog nu.


Nu.


(en nu)

Het slagen van Plan P!

...
Plan P is geslaagd. Het had niet beter kunnen lopen.

Pegasus en Zwielpaard ontrafelden de boodschap, slaagden in hun missie. Ze doorliepen het Blandijnparcours met glans.

Plan P bracht licht in het donker, in het donker van een auditorium.

'De decaan moest het weten', zei het Zwielpaard.
'Moeten die twee geen thesis schrijven?', zei Pegasus.
(Ja, die twee moeten een thesis schrijven)

Oef. Geen plan Pc.

People we would like to meet

.
People we would like to meet:

'Jean-Guihen Queyras, wereldberoemde cellist, die we graag voor ons zouden doen spelen in een houten hutje'

WENS VERVULD

Hij speelde voor ons op 7 maart 2009. Onder een houten gewelf.

Thanks, Jean, now you're a
person we liked to meet

Antidotum voor nieuwsgierigheid

...
Onze nieuwsgierigheid werd ons weer te veel
Wij willen u graag pollen
Alweer. Weeral. Weerom.

Alleen: de antwoorden zijn lang en talrijk. En de kantlijn veel te klein.
Daarom dit bericht.

Herinnert u zich soms uw dromen als u wakker wordt?

a) Ja + ik ben een jongen + ik ben (op de dagen dat ik me mijn dromen herinner) nog vast in slaap als ik word gewekt
b) Ja + ik ben een jongen + ik ben (op de dagen dat ik me mijn dromen herinner) nog slechts licht in slaap als ik word gewekt óf ik word spontaan wakker
c) Ja + ik ben een meisje + ik ben (op de dagen dat ik me mijn dromen herinner) nog vast in slaap als ik word gewekt
d) Ja + ik ben een meisje + ik ben (op de dagen dat ik me mijn dromen herinner) nog slechts licht in slaap als ik word gewekt óf ik word spontaan wakker
e) Nee + ik ben jongen + ik ben meestal nog vast in slaap als ik word gewekt
f) Nee + ik ben een jongen + ik ben meestal nog slechts licht in slaap als ik word gewekt óf ik word spontaan wakker
g) Nee + ik ben een meisje + ik ben meestal nog vast in slaap als ik word gewekt
h) Nee + ik ben een meisje + ik ben meestal nog slechts licht in slaap als ik word gewekt óf ik word spontaan wakker
i) Andere

Dit is de legende bij de poll.
Past u niet in letterbakken, comment dan,
stil onze drang
naar weten. Beschrijf precies
uw eigen droomgedrag.

Antwoord! Het is voor de wetenschap.
Of toch voor die van ons.

Pegasus, even geduld

...
R&M zijn nogal traag
en ook wel drukbezet met heel veel wereldse dingen
masterscripties e.a.

Wij starten gauw de voorbereidingen van Plan Pb

Onbetaalbaar

Rosie heeft een grappige vriend die taaleigenaardigheden verzamelt.
Voor zijn verjaardag gaf ze hem een duo dat al heel lang door haar hoofd spookt: guur en onguur.
Het is guur weer. Het is een onguur type.

Wordt het type dan lief? On-guur?

Nee, doorgaans zijn ongure types kleerkastmodellen uit Suske en Wiske. Of zwarte silhouetten met oplichtende sigaretten op een straathoek.

Rosie zocht en vond een Dikke Van Dale.

Guur: schraal, bar.
Onguur: afschuwelijk, schrikwekkend, haveloos, bar.

De vriend zocht en vond het Taalunieversum.


Vraag
Is het onguur weer of juist guur weer?

Antwoord
Beide combinaties zijn mogelijk: onguur en guur kunnen beide uitdrukken dat de weersgesteldheid onaangenaam is.

Toelichting
Onguur is ontstaan uit het voorvoegsel on- en het Middelnederlandse gehuer, dat 'lief' of 'vriendelijk' betekent. Guur is in de zestiende eeuw gevormd uit onguur, en betekende oorspronkelijk (net als onguur) 'onvriendelijk, stuurs'.

Deze - op het eerste gezicht onlogische - vorming kon ontstaan doordat men niet meer begreep dat on- in onguur een negatief voorvoegsel was.

Tegenwoordig heeft onguur de volgende betekenissen:
- 'akelig, schrikwekkend' (zijn ongure tronie)
- 'ruw, gemeen' (ongure straattaal)
- 'bar, onaangenaam' (onguur weer)
De huidige betekenis van guur is vergelijkbaar met de laatstgenoemde betekenis van onguur:
- (van weer en wind): 'snijdend, droog en onaangenaam koud' (een gure noordenwind)

TILT!

(maar wat een onwijs gaaf verjaardagscadeau)

Een uur na Departuur

Ik ben terug van Departuur.

Het hoofd vol van Stijn Vrancken, die ook vorig jaar voor mij de show stal.
Een vriendelijke spriet dandy/womaniser die krachtige poëzie schrijft. En die ook zeer leuk kan brengen.
Heerlijk. En grappig. En mooi.

(zijn poëzie he)

Stijn Vrancken lijkt pret te hebben in alles. Met alles. Met zijn hele lijf. Met zijn blauwe grinnikende ogen.

Verder Bernard Dewulf die over z'n dochtertje vertelt. Alles en iedereen glimlacht en wil meer. Méér verhaaltjes.


Het enige probleem nu is dat ik -na zo'n avond van knetterende liefdesgedichten (ook Marquez was van de partij)- niet goed kan slapen. En wat wil babbelen.
Bij voorkeur met Vrancken of Dewulf.

Wat me ook bijbleef is een zin van Carl De Strijcker. Hier komt ie.





Hier hang ik dan aan het gordijn
en miauw me blauw naar jou.










(kan je het je voorstellen, ja?)