Amsterdam --> Gent

HOE MELANIE EEN KAMER KREEG
of
RITJE IN EEN CAROUSSEL

een verhaal dat niet onverteld mag blijven, al lijkt het alweer lang geleden.

Dag 1 in Amsterdam: Melanie spoedt zich van hot naar her (en wordt meteen herinnerd aan kastjes en deuren in London).

Pas 's avonds gaat ze naar haar kamer toe - ze houdt haar hart vast -
haar dure kot is een container. Een van de vijfhonderd die daar in het noorden neergezet is. Net buiten de stad.


Iedereen een eigen hok - keuken - badkamer
Wit en kaal als je er binnenkomt.
Niemand praat tegen een andere hokbewoner

(Nu overdrijf ik wel een beetje - maar leuk is anders.)

Ze voelt er meteen niet-thuis.


Vrede nemen met de situatie lukt niet - ze probeert het, maar faalt meteen
De volgende dagen zijn een hel:
Melanie kan 's nachts niet slapen en tekent om de tijd te doden dan maar posters:
'Who wants to change his/her room with shared facilities for a room with private facilities?'
Ze doorkruist de stad en hangt ze overal op.
Geen resultaat voorlopig, dus gaat ze helemaal ten einde raad maar aan alle deuren kloppen van het huis waar ze het liefst wil wonen, Bijltjespad: 'Hi, I'm Judith, any chance you want to change rooms with a private room?' Geen succes - aanvankelijk - tot het moment waarop alle hoop verloren lijkt: Melanie ontmoet een meisje dat graag wil verhuizen!
:-) :-) :-)
maar niet naar Stavangerweg... ze wil naar Diemen.
:-( :-( :-(
De oplossing nog steeds veraf gaat Melanie maar weer naar huis (naar hok)
valt eindelijk in slaap
en krijgt plots 's nachts een sms'je van iemand die haar oproep heeft gezien wieweetwaar in town
nu nog in Diemen woont, maar graag wil ruilen voor Stavangerweg

pas 's ochtends dringt het tot haar door dat de oplossing er bijna is!

Het Masterplan is dit: een caroussel:

the girl van Bijltjespad verhuist naar Diemen
the girl van Diemen naar Stavangerweg
en Melanie verruilt haar dure hok voor Bijltjespad

Nooit eerder meegemaakt! zegt de huisvestingsvrouw.

Maar goed. Het moet allemaal heel vlug gaan dan, er wordt gepakt, gejuicht, gesprint.
Te nauwernood op tijd voor het tekenen van het contract.
Een vader wordt gebeld - die rijdt meteen van België naar Amsterdam, en helpt ze alle drie verhuizen.

Blij zijn ze alledrie, Claudia, Julia, en Melanie. Al is dat nogal zacht gezegd.

Maar goed, zo ging het dus,
zo belandde Melanie in Bijltjespad
om zich er meteen thuis te voelen.
...