De Trip of Hoe dagen plots weken lijken en toch zeer snel voorbij gaan, DEEL I

Rosie werd onverwacht uitgenodigd op een trip.
Afspraak met PM, Joro en Flander in Brussel. Het plan: WiwiWawa ophalen in Åhrus.
PM heeft belangrijk reismateriaal mee (elektrisch machien: check, ijslandtrui: check, appareil photographique: check), Joro introduceert Polly en Rosie en Flander zien elkaar voor het eerst.
Op het perron van Brussel Nationale Luchthaven kijken de reisgenoten elkaar aan en ze herkennen de zin om te vertrekken.

Rosie is niet zenuwachtig, maar verheugd. Verheugd om onderweg te zijn. Na een hectische donderdag vol nipt te halen deadlines zal ze voor een paar dagen verdwijnen.
Haar hoofd helemaal leeg, zonder verwachtingen, zonder bagage. Haar armen vol met slaapzak, fleecedeken, rugzak, matje en een schaftzak.

Ik heb m’n wagen volgeladen ...

En ... we... zijn... vertrokken!
Sneeuw op de weg, sneeuw in de lucht, PM aan het stuur.

Vertel eens een grappig verhaal over huisdieren.
Vertel eens het genantste wat je ooit hebt meegemaakt.
Of bij nader inzien, zo genant mogelijk, maar toch niet iets écht beschamend.

Op een parking in Duitsland haalt PM zijn croque-monsieurmachine boven. En zijn beste Duits.

Kunnen wir deine Elektriziteit gebrauchen bitte?

Bibberend in de vriestemperaturen eten ze garagecroque-monsieurs en beseffen PM, Joro en Rosie voor het eerst deze trip dat hun schoeisel niét aangepast is aan de weersomstandigheden. Flander grinnikt droog in zijn bergbottinnen.
Onderweg zien ze sneeuw en nummerplaten. Luisteren ze naar de dj van het moment en parkeren Rosie en Joro op een Frauenparkplatz. Daar bemachtigen ze een onmisbaar product: antivries.
(niet voor de voeten maar voor de ruiten)

En dan plots: Ooohruuuus! En daar uit het mooiste witte huis stormt WiwiWawa. Met rode wangen en blonde haren. Recht uit een Astrid Lindgren boek. Met een welkom om u tegen te zeggen.

Ik ben nog zo’n beetje blij dat jullie er zijn!

WiwiWawa, ze stuurt ons enthousiast naar binnen, naar boven, naar de gezellige keuken. Houten vloer, witte muren. Spaghetti met veel groentjes. Begeleid door een verhaal zonder einde. Wawawaw WiwiWawa.

Het is hier hilaaarisch duur.
Ik ben nog zo’n beetje bliiiiiiiiiiiiiiij dat jullie er ziijn!

Joro, Flander, PM, Rosie en WiwiWawa gaan dan op stap met alle bewoners van het huis.
Erasmus-flashback.
Terwijl Rosie over het ijs glijdt, pint in de hand, koude voeten, maar volle maag, omringd door vrolijke gebrekkig Engels pratende mensen, is ze blij.

Wakker worden in Gent, feesten in Oooohruuus.